zaterdag 24 april 2010

Groen pen

Afgelopen woensdag ben ik naar een concert van de New Valley Singers geweest. Niet een groep waar ik zo maar heen zou gaan, maar mijn echtgenote had met een e-mail actie kaartjes gewonnen. Dus dan ga je.

Het eerste nummer vond ik nogal tegenvallen. Het was niet echt slecht, maar de zangers vond ik futloos, de muziek miste dynamiek en ook het licht was naar mijn mening vrij fantasieloos. In de daarop volgende nummers werd het niet veel beter. Na en tijdje begin ik me af te vragen wat ik eigenlijk in die zaal deed. Maar het optreden was nou ook weer niet zó slecht en demonstratief weglopen vond ik geen optie.

Om er toch een leuke avond van te maken, bedacht ik toen om eens op de dingen te gaan letten die wèl goed waren, en toen gebeurde er iets bijzonders. Langzaamaan ontdekte ik steeds meer sterke punten van de groep en na nog drie nummers vond ik het eigenlijk jammer dat het al pauze was. Na de pauze zette ik mijn persoonlijke spelletje door en zo werd het een geweldig leuke avond.

De manier waarop ik naar het concert luisterde had veel weg had van de manier waarop ik als docent het werk van studenten nakeek. Focussen op de zwakkere punten en die met een rode pen aantekenen. Daardoor krijg je meer zesjes en zeventjes dan achten en negens . Zou het niet veel mooier zijn om met een groene pen na te kijken, en alles wat wel goed is aantekenen? Ik denk dat het cijfer van veel tentamens of scripties dan hoger uit zou vallen. Maar ook zou het humeur van menig docent er wel eens een flinke oppepper van kunnen krijgen.